Σήμερα, μόλις προ ολίγου, στο blog “Memoryland” του Γεράσιμου, διαβάσαμε αυτό:
Περί μπάλας και πολτικής…
Βλέποντας στην εφημερίδα για τους φιλάθλους του Ηρακλή που κατέβηκαν από τη Θεσσαλονίκη με τα αυτοκίνητά τους στα Τέμπη και τα απέκλεισαν διαμαρτυρόμενοι για την ομάδα τους, θυμήθηκα μια ρήση του αγαπημένου μου Κορνήλιου Καστοριάδη, ότι στην Ελλάδα ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο σαν να ήταν πολιτική και με την πολιτική σαν να ’ναι ποδόσφαιρο. Πόσο δίκιο είχε και πόσο επιβεβαιώνεται, δυστυχώς, από τη νεοελληνική πραγματικότητα ο μεγάλος διανοητής: απ’ τη μια, οι ‘πολιτικοποιημένοι’ φίλαθλοι που σηκώνονται για μια και μοναδική φορά από τους καναπέδες όχι για τίποτα άλλο αλλά για την ομάδα τους και μόνο γι’ αυτή. Και, απ’ την άλλη, η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής, που παίρνει συχνά τη μορφή ‘ντέρμπι’ μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, με τους φιλάθλους των δυο κομμάτων να παρακολουθούν κάθε φορά με κομμένη την ανάσα την εξέλιξη του ‘αγώνα’. Όπως τελευταία με τις εξεταστικές επιτροπές και τις αλληλοκατηγορίες για σκάνδαλα και μίζες. Πάσες αλλάζονται, μπαίνει και κανα γκολ ενίοτε για να κρατά ζωντανό των ενδιαφέρον των ψηφοφόρων-φιλάθλων και οι δυο ομάδες με κεφαλιές, κουτουλιές, ντρίπλες, τάκλιν, τακουνάκια, τα δίνουν όλα. Καμιά φορά η μπάλα γλείφει τα δοκάρια, η αγωνία φτάνει στο κατακόρυφο, τα πλήθη ζητωκραυγάζουν. Πλέον, μετά και την παρέμβαση της FIFA που λέγεται ΕΕ και ΔΝΤ, ο αγώνας έχει γίνει πιο σκληρός: ‘ή θα υπάρξει ευνομία ή θα μας πάρουν με τις πέτρες’, δήλωσε ο αρχηγός της γηπεδούχου κυβέρνησης. Και το ματς συνεχίζεται…
ΠΗΓΗ:
http://gerasimos-memoryland.blogspot.com/2010/06/blog-post_07.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου