Στις 27.6.2009, στο blog “ Προσοχή δαγκώνει! (Peslac)”, διαβάσαμε αυτό:
Ευρωεκλο-YES;;;
Δεν μου έφταναν όλα τα άλλα ψυχολογικά μου, έχω τώρα και τα πολιτικά...
Διότι εγώ μια χαρά το είχα πάρει απόφαση φέτος, ότι η 7η Ιουνίου θα με έβρισκε χύμα σε μια παραλία να παριστάνω το φωτοβολταϊκό, κι όχι ιδρωμένο στην ουρά να περιμένω την κυρα-Πιπίτσα να ψηφίσει... (που, μεταξύ μας, προβλέπω φέτος να μην ψηφίζει ούτε η εφορευτική επιτροπή -τέτοια νίλα μιλάμε!)
Στο κάτω κάτω, δεν είναι και βουλευτικές εκλογές, όπου καλείσαι απλώς να διαλέξεις ποιος θέλεις να σε κατακλέψει για την επόμενη τετραετία, αλλά Ευρωεκλογές! Που σημαίνει ότι καλείσαι να διαλέξεις ποιους από αυτούς που σε κατέκλεψαν τόσα χρόνια, θες να στείλεις στην Ευρώπη, για να τους τα κάνει μαντάρα κι εκεί! Κι εγώ τόσο κακός άνθρωπος δεν είμαι, τι μας φταίξανε οι καημένοι οι συνηπειρώτες και θέλουμε να τους κάνουμε εξαγωγή όλα τα λαμόγια μας;
Τέλος πάντων, εγώ ήμουν μια χαρά αποφασισμένος στην αρχή. Δεν είχε ψηφοδέλτιο από μένα, μια μούντζα σινεμασκόπ θα τους έριχνα κι ας την μοιράζονταν όλοι!
Έλα, όμως, που με έπιασε η εθνική μου υπερηφάνεια, ξέρετε, αυτή που κοιμάται κάπου πολύ βαθιά σε κάθε Έλληνα -εκτός από τον Άδωνι τον Καραμούζα, που του τρέχει από τα μπατζάκια και γλιστράνε πάνω οι αλλοδαποί- και ξυπνάει σε κάθε Eurovision, Πανευρωπαϊκό και Ολυμπιάδα.
"Είναι δυνατόν να μην ασκήσεις το εκλογικό σου δικαίωμα;" άκουσα τη φωνούλα μέσα μου.
"Γιατί, τις άλλες φορές που το άσκησα τι κατάλαβα; Εγώ άσκησα κι εκείνοι με σκίσανε!" απάντησα και προσπάθησα να θάψω τη φωνούλα. "Όχι, είναι ντροπή! Οι πρόγονοί σου έχυσαν το αίμα τους για να μπορείς εσύ να ψηφίσεις δημοκρατικά σήμερα!!!" άρχισε να ουρλιάζει η καταραμένη, μέσα στα αυτιά μου, και άρχισα να πιστεύω ότι η συνείδησή μου κρυφοψηφίζει ΛΑ.Ο.Σ. "Μωρή ηλίθια", της απάντησα κι εγώ δεόντως, "οι πρόγονοί χύσανε το αίμα τους για να μπορώ να ψηφίζω ποιος θέλω να με εκπροσωπεί, όχι ποιος θα χτίσει τρίπατη βίλα στη Μύκονο με τα λεφτά των φόρων μου!!!"
Μετά από αυτό, η συνείδησή μου το βούλωσε.
Στη συνέχεια, έμαθα για εκείνους τους Οικολόγους τους Πράσινους -ο προσδιορισμός μου φαίνεται αστείος, μια και δεν υπάρχουν και Οικολόγοι Κίτρινοι για να τους μπερδέψουμε- που ξαφνικά, λένε, έγιναν τρίτο κόμμα. Τώρα πώς στο καλό γίνεται κανείς τρίτο κόμμα όταν δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του, δεν μπορώ να καταλάβω. Είπα, όμως, να το ψάξω, μπας και το πάρω απόφαση να ψηφίσω τελικά κάτι εναλλακτικό, μπας και σωθούμε.
Τους έκανε και promotion ο Λαζόπουλος, που σημαίνει ότι θα έγιναν και πιο γνωστοί, αφού τον Λαζόπουλο τον παίζουν τα υπόλοιπα κανάλια για πέντε μέρες σερί στα πρωινομεσημεριανά τους.
Αλλά και πάλι, εκεί που το είχα πάρει απόφαση, άρχισα να διαβάζω από δω κι από κει κάτι δηλώσεις ενός Τρεμόπουλου που θέλει να στήσει άγαλμα στον Κεμάλ και να δώσει τη Μακεδονία στα Σκόπια, οπότε σκέφτηκα ότι αν άρχισε να τα μοιράζει πριν καν βγει αυτός, φαντάσου τι πλιάτσικο έχει να γίνει αν μπει και στο Ευρωκοινοβούλιο...
Οπότε, πάλι στην αρχή... Πετσέτα κι αντιηλιακό και τα ψηφοδέλτια για να σκουπίζω τον ιδρώτα...
Ήρθαν στο καπάκι και οι διαφημίσεις και οι αφίσσες των κομμάτων (ξέρετε, αυτές που εμείς πληρώνουμε, γιατί τα λεφτά της μίζας τα χρησιμοποιούν στις τρίπατες βίλες) και για μια ακόμα φορά άρχισα να ξερνώ μπροστά στην τηλεόραση... Χίλιες φορές η Πετρούλα, παρά αυτό το τηλεοπτικό κακό που μας βρήκε:
Η Νέα Δημοκρατία, εμπνευσμένη από τα ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ, δεν άφησε παπαγάλο για παπαγάλο ήσυχο. Μετά πέταξε και το σλόγκαν "Σύμμαχός μας εσύ" και επιβεβαίωσα ότι έχουν πάθει όλοι μαλάκυνση, αφού οι σύμμαχοί τους αυτή τη στιγμή δεν γεμίζουν ούτε τηλεφωνικό θάλαμο.
Το ΠΑΣΟΚ έβγαλε στο γυαλί τον Γιωργάκη με την Ακρόπολη στο background, που μας ενημέρωσε ότι χρειαζόμαστε πολιτικές για τον πολίτη και διάφορα άλλα τυπικά που έκανε copy-paste από το "Εγχειρίδιο του καλού Δημαγωγού". Αλλά όταν βλέπεις τη φάτσα του Γιωργάκη, όπως και να το κάνεις, αντί για ευρωεκλογές σκέφτεσαι τους παιδότοπους του 0-6!
Το ΚΚΕ, όπως πάντα, στην κοσμάρα του, βγάζει ακόμα σποτάκια που νομίζεις ότι έχουν ξεπηδήσει από τη δεκαετία του ογδόντα. Φέτος το παίζει σκληρό με σλόγκαν τύπου "τιμώρησέ τους". Αν μπορούσαμε να τους τιμωρήσουμε χωρίς κυρώσεις, καλή μου Παπαρήγα, δεν θα τους ρίχναμε μαύρο, μολότωφ στην κουρούπα θα τους ρίχναμε και θα κάναμε μπάρμπεκιου πάνω στα αποκαΐδια τους!
Ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα δεν έχει αποφασίσει ποιον θα βάλει αρχηγό, το πουρό ή το τεκνό; Όταν αποφασίσει, τα ποσοστά του θα μοιάζουν με αυτά του Τηλε-Βόα στο "Παρά Πέντε"!
Κι ανάμεσα σε όλα τα άλλα, έχουμε και τον Μάνο, που κάθε χρόνο ιδρύει και καινούργιο κόμμα, μέχρι να του τελειώσουν οι ιδέες για ονόματα, μάλλον. Ο καημένος έπεισε ακόμα και τον Μαρκουλάκη να παίξει στα σποτ του, αλλά έφαγε πόρτα από τα κανάλια κι αναγκάζεται να τα δείχνει μόνο στο ίντερνετ, σαν να είναι διαφημιστικό του e-shop ένα πράμα...
Οπότε, γι' αυτό σας λέω: είμαι πολύ μπερδεμένος.
Να ψηφίσω ή να τους φτύσω; Κι αν ψηφίσω, ποιον να διαλέξω; Τους κλέφτες, αποκλείεται! Τους προηγούμενους κλέφτες, αποκλείεται! Την Παπαρήγα, με τίποτα, δεν μου πηγαίνουν οι βάτες! Τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν νομίζω... Δεν μου πηγαίνουν οι κουκούλες! Το ΛΑ.Ο.Σ.; Είπαμε, μπερδεμένος είμαι, όχι απεγνωσμένος! Κάποιον από τους καινούργιους; Κι αν αποδειχτούν πιο πυροβολημένοι από τους γνωστούς και αυτομουντζώνομαι για τα επόμενα πέντε χρόνια; Μήπως τελικά να ψηφίσω Κατέλη; Ούτως ή άλλως, ούτε τους άλλους πολιτικούς καταλαβαίνω όταν μιλάνε!
Ή μήπως, τελικά, να ετοιμάζομαι για παραλία;
ΠΗΓΗ:
http://peslac.pblogs.gr/2009/05/efrweklo-yes.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου