Ακριβώς ένα χρόνο πριν, στις 26.6.2008, στο blog “Η ζωή είναι ωραία (Ανάταση)”, της “Σοφίας Κου”, διαβάσαμε αυτό:
Μόνιμα… Νόμιμα Ναρκωτικά
Κάποιες σκέψεις, με την ευκαιρία της μέρας κατά των ναρκωτικών:
Εγώ πόσο πιο «καθαρή» είμαι; Πόσο πιο «μη εξαρτημένη»;
Τα δικά μου «οπιούχα» μπορεί να ναι πιο αβλαβή, αλλά είναι χρόνια. Κι αν παραμείνουν για πάντα, έχω ζήσει για πάντα μισή ζωή, ή και λιγότερη ακόμα!
Οι «ουσίες» μου μπορεί να είναι αλκοόλ, η ανάγκη για αναγνώριση, για πρωτιά, η υπερδραστηριότητα,
κριτική της ζωής κάποιων, ο έλεγχος άλλων, το να τους υποτάσσω, το ψέμα σ' όλες του τις φορεσιές...,
το κυνήγι διάφορων θησαυρών, του κορεσμού των αισθήσεων...
Κι είναι κι άλλα που τελειωμό δεν έχουν κι ας έχουν «καλό» όνομα, όπως φιλανθρωπία, συμπόνοια, ενασχόληση με τα κοινά, η σωτηρία κάποιων...
Και τι ναρκώνω μ' όλα τούτα; Τι θάβω;
Τις πραγματικές μου επιθυμίες, που αντικρούονται από τα «πρέπει»
που διάλεξα να υπερτιμήσω και να ακολουθήσω,
τον πόνο από την έλλειψη αγάπης, στοργής ενδιαφέροντος, αναγνώρισης, δόξας, υπεροχής, ανέχειας,
επαφής με τον εαυτό μου, εντιμότητας με τον εαυτό μου...
Ναρκώνομαι από το κεντρί της αδιαφορίας, της ασέβειας, της υποκρισίας, της δικής μου
αλλά και όποιων τοποθέτησα πάνω από μένα...
Θάβω την ευκαιρία να διαβώ τον δρόμο που στο τέλος του γράφει:
«αξίζω και μόνο που ζω!»
Τα τελευταία χρόνια απέκτησα κι έναν νέο εθισμό: να θυμάμαι τη μέρα κατά των ναρκωτικών! Μήπως καλύτερα να την διευκρινίζω και να την λέω κατά των σκληρών ναρκωτικών;
ΠΗΓΗ:
http://anatash.pblogs.gr/2008/06/monima-nomima-narkwtika-.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου