Στις 14.6.2009, στο blog “Να λέμε ουρανός κι ας μην είναι” της Ιππολύτης, διαβάσαμε αυτό:
Βάρβαρο είναι…
Τα πολλαπλά πρόσωπα της βαρβαρότητας σήμερα
Αντιγραφή κειμένου της Φ.Τσαλίκογλου από τα «Νέα» της 11ης Ιουνίου 2009
Επειδή ..πολύς λόγος έγινε για το "ανιστόρητο" σύνθημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ κι επειδή μ'εκφράζουν απόλυτα οι "ορισμοί" της Φ.Τσαλίκογλου περί βάρβαρου και βαρβαρότητας, αντιγράφω..
Βάρβαρο είναι το αγαθό «ζωή» να ταπεινώνεται και να κακοποιείται...
Βάρβαρο είναι να μάχεσαι για το αυτονόητο.
Βάρβαρη είναι η πρωτόγνωρη αίσθηση των νέων σήμερα ότι αυτοί θα ζήσουν χειρότερα απ΄ ό,τι οι γονείς τους.
Βάρβαρο είναι το μέλλον να φαντασιώνεται σαν ένα χτισμένο παράθυρο.
Βάρβαρο είναι να ευτελίζεσαι προκειμένου να βρεις μια δουλειά. Να αποδέχεσαι όρους απαράδεκτους. Να χρειάζεται να συμφιλιωθείς με όλα όσα υποχρεώθηκες (εις μάτην) να κάνεις προ κειμένου να επιβιώσεις.
Βάρβαρο είναι αυτό που βλέπεις στον καθρέφτη. Το είδωλό σου που δεν μοιάζει σε τίποτα με αυτό που είχες κάποτε ονειρευτεί.
Βάρβαρη είναι η δολοφονία των ονείρων.
Βάρβαρη είναι η αίσθηση του εαυτού ως «πεταμένου- εκεί».
Βάρβαρο είναι ένα κοινωνικό σύστημα που κάνει τα πάντα για να σε βγάλει στην «απ΄ έξω» και μετά σε λοιδορεί, σε οικτίρει ή σου προτείνει «φάρμακα» για να «γιατρέψει» την οδύνη που το ίδιο σου γεννά.
Βάρβαρο είναι η λέξη «αξιοπρέπεια» να σηματοδοτεί «πολυτέλεια» ή «πλεονασμό».
Βάρβαρο είναι το νόμιμο να είναι και ηθικό.
Βάρβαρο είναι μετά βίας να τα φέρνεις βόλτα και να παρακολουθείς γύρω σου την κουλτούρα της αρπαχτής και τον ξέφρενο χορό των εκατομμυρίων.
Βάρβαρη είναι η συνεχής υπενθύμιση του πολιτικού χρήματος.
Βάρβαρο είναι το καθεστώς της ιδιότυπης ασυλίας που απολαμβάνουν οι πολιτικοί.
Βάρβαρο είναι να μη μπορείς να μεγαλώσεις τα παιδιά σου με τις αξίες σου, γιατί τρέμεις μήπως κι έτσι αποτύχουν στη ζωή τους.
Βάρβαρη είναι η έννοια της επιτυχίας έτσι όπως σήμερα λογαριάζεται.
Βάρβαρη είναι η υφαρπαγή της παιδικής ηλικίας. Η απουσία ελεύθερου χρόνου. Η αποσύνδεση της μάθησης από τη χαρά και την έμπνευση.
Βάρβαρη είναι η κατά συρροήν κακοποίηση των γερόντων που στας δυσμάς του βίου καλούνται να «ζήσουν», δηλαδή να πεθάνουν, με συντάξεις πείνας.
Βάρβαρο είναι να είσαι ξένος σε μια ξένη αφιλόξενη χώρα και να προσπαθείς να πείσεις ότι δεν είσαι εχθρός.
Βάρβαρος είναι ο μηχανισμός κατασκευής αποδιοπομπαίων τράγων, η αναγόρευση φανταστικών εχθρών προκειμένου να εστιασθούν επάνω τους τα δεινά της δικής σου ζωής.
Βάρβαρη είναι η καλλιέργεια και η αξιοποίηση της ανασφάλειας για τη δημιουργία υποταγμένων στον φόβο υπηκόων.
Βάρβαρη είναι η κοινωνία του θεάματος που πασχίζει (άκοπα) να σε πείσει πως αυτό που βλέπεις στη μικρή οθόνη αξίζει να το βλέπεις, και πως αυτή η νάρκωση είναι επιθυμητή. Η βία και ο πόλεμος ένα καθημερινό θέαμα. Μια μορφή ψυχαγωγίας.
Βάρβαρη είναι η θυσία των ανθρωπίνων σχέσεων υπό το βάρος των υποχρεώσεων και των ευθυνών. Η θυσία της σκέψης και της δημιουργικότητας στη διεκπεραίωση της κάθε μέρας. «Να πράττω. Να μη σκέφτομαι. Αλλιώς πάω χαμένος». Η σκέψη, ένα εμπόδιο.
Βάρβαρο είναι να εξωθείσαι στην αναζήτηση αυτοκαταστροφικών περισπασμών προκειμένου να τα βγάλεις πέρα.
Βάρβαρη είναι η αύξηση των αυτοκαταστροφικών «λύσεων» που προβάλλουν στον ορίζοντα: αυτοκτονίες, καταθλίψεις, τρέλα, παράνοια, αλκοόλ, ναρκωτικά.
Βάρβαρο είναι η αμεριμνησία να είναι μόνο προνόμιο των νεογέννητων.
Βάρβαρο είναι να θυσιάζεται η μητρότητα, «Θέλω να κάνω παιδιά, όμως πώς να τα μεγαλώσω;»
Βάρβαρο είναι το στοίχημα της ψυχικής υγείας, η ικανότητα του αγαπάν και του εργάζεσθαι να ανάγεται σε μακρινό όνειρο.
Βάρβαρο είναι η ζωντάνια του οργισμένου θυμού σου να μεταμορφώνεται σε νεκρωμένη απάθεια ή σε ήπια και παθητική απόγνωση.
Βάρβαρο είναι να χρειάζεται κάθε πρωί να καταπίνεις ένα παχουλό βατράχι για να συνηθίσεις την αηδία της μέρας που σε περιμένει.
Βάρβαρη είναι η αδυναμία εξεύρεσης και υπεράσπισης ενός άλλου μοντέλου ατομικής ύπαρξης και συλλογικής συνύπαρξης.
Βάρβαρο είναι να λογαριάζεται ως λαϊκισμός η επίκληση στη βαρβαρότητα.
ΠΗΓΗ:
http://beoyt.blogspot.com/2009/06/11-2009.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου