Ακριβώς πέντε μήνες πριν, στις 15.6.2009, στο blog “Η ζωή είναι ωραία” της Σοφίας Κου, διαβάσαμε αυτό:
Θεέ! Έλα κάτσε στο… σκαμνάκι!
Αααπ! Θεέ! δεν τελείωσα μαζί σου! για την ακρίβεια ακόμα δεν άρχισα! Έτσι μπράβο! Ισότιμα! Αυτό δε θα πει συγκατάβαση; Αυτό δε θα πει αγάπη; Ο δυνατότερος κατεβαίνει να βοηθήσει τον πιο αδύναμο. Χωρίς φανφάρες. Έτσι, φυσικά, όπως η μάνα θηλάζει το μωρό χωρίς κομπασμό, όπως του μαθαίνει τα πρώτα του βήματα χωρίς κομπασμό, έλα και Συ που μας έφτιαξες έτσι που έχουμε την ανάγκη στηριγμάτων σε κάθε φάση της ζωής. Και μάλιστα η πείρα πια, δείχνει πώς πέρα από το δυνατό μυαλό μας, το μόνο σίγουρο στήριγμα είναι ο πανίσχυρος Νους που το έφτιαξε... Έλα λοιπον κάτσε εδω ΄δα στο σκαμνάκι να σου πω τα βάσανά μου.
Κανονικά στο ΣΚΑΜΝΙ θέλω να Σε κάτσω γιατι είμαι θυμωμένη με όλο αυτό το μπάχαλο που γινεται (από πάντα, δε λέω πως είναι τωρινό φαινόμενο)... απλά θέλω και γω να προσθέσω το θυμό μου μαζί με τους αμέτρητους προηγούμενους γιατί ψιλιάζομαι πως εκεί έχεις κάποιο σχέδιο: στην έκφραση των συναισθημάτων μας απέναντί Σου, στη σχέση που τόσο ζηλότυπα αναζητάς! Το γιατί δεν έχω καταλάβει: υποψιάζομαι πάλι πως με βοηθάει στην αυτογνωσία μου. Και πώς για αυτήν γεννηθηκα. Για την αυτογνωσία!
Ένα μπάχαλο Θεέ μου γύρω μου: το καράβι έχει μπατάρει, δεν το βλέπεις; Στείλε καμιά κιβωτό της προκοπής! με "σύγχρονα μέσα", μέσα ε; γιατί έτσι που καλομάθαμεεε, δε βλέπεις; προτιμάμε τη θάλασσα με τα σκυλόψαρα!
Τι κι αν όλα τούτα κι ακόμα και χειρότερα έχουν ξανασυμβεί πριν από αιώνες; Αφού αργούμε να βάλουμε μυαλό, (για την ακρίβεια πολύ γρήγορα βγάζουμε μυαλό)... Να, με την ευκαιρία σου λεω: ΤΙ ΣΟΙ ΜΥΑΛΟ Μας ΕΔΩΣΕΣ που καταφέραμε να πηγαίνουμε για βόλτα στο φεγγάρι και δεν μπορούμε να μπούμε στους 2 πόντους μέσα μας να δούμε τους δικούς μας «κρατήρες»...
Αχ Θεέ!!! δώσε μου μυαλό, να καταλάβω το μυαλό μου!!!
Θα επανέλθω, μη φύγεις! Κατσε εκεί, στο σκαμνάκι!!!
Είπαμε: μονο Εσένα μπορώ να έχω τόσο πολύ του χεριού μου!!!! Μόνο τούτο το δικαίωμα έχω!!!! Κι όχι να περιμένω από άνθρωπο!!! Όχι να τον πιέζω να μου δώσει κάτι το οποίο κι αυτός ακόμα ψάχνει!
Θεέ, που είσαι είπες;;;
ΑΑαχ!!! Μη με στείλεις στους παπάδες! Αν είσαι Θεός, καταδέχεσαι να χωράς μέσα σε μια θρησκεία;;;
Αν είσαι Θεός!!
και να μου μιλάνε για σένα άλλοι;;;; που είναι και αμφίβολο αν όλοι έχουν τον ...Θεό τους;;;
Εγώ θέλω ΕΣΥ να μου μιλάς! Αν είσαι ο πατέρας μου!!!
Αλλιώς να πάω στον πατέρα του Γιωργάκη και γω,
για να μου μάθει τα πρώτα μου βήματα...
Ορίστε! Πιάσε με απ' το χέρι, και πήγαινε με βόλτα στα μέρη Σου...
ΠΗΓΗ:
http://anatash.pblogs.gr/2009/06/thee-ela-katse-sto-skamnaki-.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου