Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

«“Το ζεϊμπέκικο του Αρχάγγελου”» [Από το blog “Ελαφηβολιών”]


Πριν από ένα ακριβώς μήνα, στις 4.2.2010, στο blog “Ελαφηβολιών” της Βάσσιας, διαβάσαμε αυτό:


“Το ζεϊμπέκικο του Αρχάγγελου”


Δεν θέλησα ποτέ να προφυλαχθώ από αυτό που ονομάζουμε «επιλογές» στη ζωή. Ήμουν πάντα της άποψης ότι πρέπει να «κυνηγάς» τη ζωή κι όχι να την "περιμένεις".

Υπήρξαν στιγμές που επιβίωνα, μην αναγνωρίζοντας τόπο, χρόνο, ανθρώπους, άλλοτε ηθελημένα , άλλοτε επιβεβλημένα. Και υπήρξαν, (και θα υπάρξουν στιγμές), που ζούσα, απολάμβανα, και απαιτούσα.


Ικανοποίησα τη ψυχή μου, το κορμί μου και τη ματαιοδοξία μου.

Πως μπορώ να νιώσω μόνη μετά από τόσο γεμάτη ζωή;

Μια ζωή που έχει ακόμη πολύ χώρο.


Με αγαπώ πολύ, με εκνευρίζω εξίσου. Λατρεύω τις μικρές προσωπικές μου ώρες, τη μουσική μου, τις ταινίες μου, τις συλλογές μου, τα κιτρινισμένα βιβλία μου, τον «παλιοχαρακτήρα» μου, τις γλυκές μου στιγμές , τα λάθη μου, το παρελθόν μου και τους ανθρώπους που υπάρχουν ή υπήρξαν στη ζωή μου.


Με απωθούν στη ζωή γενικά……… τα αιώνια, ατέρμονα "γιατί".

Η εμμονή στο γιατί κάτι «τελειώνει» κι όχι στο τι «ζήσαμε».

Είναι διαφορετικό να αναγνωρίζει κάποιος την αιτία και πολύ πιο διαφορετικό ν’ αναζητά την δικαιολογία.

και

"θα εξακολουθούμε να ζούμε και να διασκεδάζουμε ανύποπτοι πάνω σε αυτήν την αγαπημένη μας γέρικη φλούδα" (Φ. Νίτσε)


Μπορεί να μη χορεύω ζεϊμπέκικο αλλά με αυτό "χορεύει" η ψυχή μου! Είναι ο δικός μου Αρχάγγελος που ξυπνά... "μοναχικός και σπάνιος" .


Είναι ο Δημήτρης Μητροπάνος που αγαπώ, ο Μάριος Τόκας που μας λείπει και ο Φίλιππος Γράψας που μας καθηλώνει!

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας, Μουσική: Μάριος Τόκας


Το ζεϊμπέκικο του Αρχάγγελου


Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλου

και ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου

γελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξει

μετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη


Μοναχική και σπάνια

γυρνάς μεσ' στα Βαλκάνια

ανέμους να θερίσεις

σαν Παναγιά σ' έναν τεκέ

ψάχνεις του κόσμου το λεκέ

για να τον καθαρίσεις


Μελαχρινούς Θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαι

και μ' όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαι

οχτώ μποφόρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμα

παίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα


Μοναχική και σπάνια

γυρνάς μεσ' στα Βαλκάνια

ανέμους να θερίσεις

σαν Παναγιά σ' έναν τεκέ

ψάχνεις του κόσμου το λεκέ

για να τον καθαρίσεις


Μοναχική και σπάνια

γυρνάς μεσ' στα Βαλκάνια

ανέμους να θερίσεις

σαν Παναγιά σ' έναν τεκέ

ψάχνεις του κόσμου το λεκέ

για να τον καθαρίσεις.


ΠΗΓΗ:

http://elafivolion.blogspot.com/2010/02/blog-post_04.html


1 σχόλιο:

ΦΙΛΙΠΠΟΣ είπε...

Προς το Blog σας
Ένα νέο blog γεννήθηκε με σκοπό να δώσει βήμα σε όλους τους Έλληνες ..Ένα Blog όπου μπορεί ο καθένας μας να γράφει ότι τον απασχολεί επώνυμα η ανώνυμα…ένα blog που δίνει την ευκαιρία σε όλους τους Έλληνες να πούνε όλα αυτά που μέχρι τώρα διστάζανε να πούνε .. Αν θέλεις και εσύ να κάνεις κάτι για όλη αυτή την απάτη που βλέπεις γύρο σου ..έλα μαζί μας …..Το Blog σου δίνει την δυνατότητα να ακουστή η γνώμη σου σε ένα ευρύ κοινό χωρίς πολιτικούς ,κομματικούς ,εθνικούς, θρησκευτικούς, η άλλους περιορισμούς .
Κάνε τώρα την αρχή έλα μαζί μας…………
Οι απόψεις που θα γράφεις εδώ δεν λογοκρίνονται σε καμιά περίπτωση και δημοσιεύονται ακέραιες
Ζητάμε και την δική σας στήριξη καθώς το Blog προωθεί τις απόψεις των Blogger και των πολιτών, και όχι δικές μας…..
www.ksipnistere.blogspot.com

www.ksipnistere.gr
Βάλτε και εμάς στη λίστα με τα ιστολόγια σας... ότι θέλετε μπορείτε να το στείλετε στο e-mail μας και από κάτω το link σας και δημοσιεύετε ακέραιο.