Την 1.3.2008, στο blog “Luogo interno” διαβάσαμε αυτό:
Προς χάριν αυθεντικότητος
ακρωτηριάζω μέσα μου τ’ αγάλματα
κι ας τα ‘χω εγώ γεννήσει με κόπο
απάνω σε χαλκό σκληρό
ή και σε μάρμαρο άσπρο
με φαντασία πολύ λαξεύοντας
και λεπτομέρεια, τα εξαίσια σώματά των
σ’ άλλο το χέρι αποκόπτω απ’ τον καρπό
να μην μπορεί εγχειρίδιο να κρατήσει ή δόρυ
μην τύχει κι εναντίον μου στραφεί
από αγνωμοσύνη.
Σ’ άλλο την κνήμη τέμνω
ή το μηρό διχοτομώ
μην έχει ελπίδα διαφυγής
από την ακαμψία
καλύπτοντας καλά
ως έμαθα ανάμεσα σε ανθρώπους
τις αληθείς προθέσεις μου
με περισσή ηθοποιία προφασιζόμενος
πως έτσι ενεργώ όχι από φόβο ή από φθόνο
που μόνο εγώ γερνώ
αλλά προς χάριν -τάχα-
αυθεντικότητος…
ΠΗΓΗ:
http://luogointerno.blogspot.com/2008/03/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου