Στις 4.3.2008, στο blog “ Προσοχή δαγκώνει! (Peslac)” διαβάσαμε αυτό:
Η θεοποίηση του τίποτα
Πραγματικά ζούμε σε μια εποχή όπου έχει θεοποιηθεί το Τίποτα και ο Κανένας... Τα παλιά χρόνια, κατασκεύαζαν χρυσά είδωλα και τα λάτρευαν, τώρα τα είδωλα έχουν μετακομίσει όλα σε μια οθόνη τηλεόρασης και μερικές ιλλουστρασιόν σελίδες... Το καταλαβαίνω αυτές τις μέρες από τις ορδές (λέμε τώρα...) των φαν του Μιχάλη Ρακιντζή που γράφουν ολόκληρα κατέβατα, όπου με αποκαλούν κακεντρεχή, κομπλεξικό, καθυστερημένο, ηλίθιο και διάφορα άλλα! (σε αυτό το σημείο να τους ευχαριστήσω πολύ! Γουστάρω να με μπινελικώνουν!)
Όλα αυτά επειδή σατίρισα αυτό που εκείνοι έχουν μετατρέψει σε είδωλό τους... Σε άλλες χώρες (βλ. Σκόπια) χρησιμοποιούν το σχολείο για να κάνουν προπαγάνδα και πλύση εγκεφάλου στα παιδιά, εδώ έχουμε περάσει σε άλλο στάδιο! Το μόνο που χρειάζεσαι για να ελέγξεις συνειδήσεις, είναι ένα φτιαχτό, ψεύτικο ίνδαλμα! Ένα Τίποτα! Και βλέπεις μετά τα 18χρονα να στοιβάζονται σαν τα πρόβατα σε σύγχρονα μαντριά, που πλέον ονομάζονται "φαν κλαμπ". Έτοιμα να αποκεφαλίσουν όποιον τολμήσει να αγγίξει το "είδωλό" τους...
Και δεν είναι μόνο οι ατάλαντοι και άφωνοι σε αυτή τη χώρα, αλλά και άλλοι πολύ πιο επικίνδυνοι. Πιστεύω ότι ο Γιώργος έχει απολύτο δίκιο σε όσα γράφει... Τα νούμερα πάντα έβγαζαν και πάντα θα βγάζουν περισσότερα χρήματα! Γιατί; Διότι είναι όλα φτιαγμένα από το Τίποτα. Μόνο ασημόσκονη και προβολείς. Όταν σβήσουν οι προβολείς, σβήνουν κι αυτοί μέσα στο σκοτάδι. Αφομοιώνονται...
Πάνε οι εποχές που τα ινδάλματα ήταν άνθρωποι που είχαν κάτι να πούνε και να προσφέρουν σε αυτή τη χώρα... Που -και τότε- την ίδια θεοποίηση απολάμβαναν από το κοινό τους, αλλά τουλάχιστον δεν ήταν Τίποτα, αλλά Κάτι! Πάνε οι εποχές που ο Έλληνας έψαχνε να βρει κάτι αξιόλογο και ποιοτικό για να ξεκουραστεί. Τώρα πια, μέσα στη μιζέρια και την κακομοιριά που (μας έχουν αναγκάσει να) ζούμε, κάνουμε ζάπινγκ για να βρούμε κάποιον περισσότερο Καραγκιόζη από εμάς, μπας και αισθανθούμε λίγο ανώτεροι...
Και υπάρχουν πολλοί! Άγνωστοι που βγαίνουν στις κάμερες επειδή ξεφτιλίστηκαν σε ένα ριάλιτι, μοντέλα-ηθοποιοί που είναι απλώς γλυκούληδες και δεν μπορούν να αρθρώσουν τρισύλλαβες λέξεις, αποτυχημένοι τραγουδιστές που έχουν να βγάλουν σοβαρό δίσκο από τότε που αλώθηκε η Τροία, τηλεστάρλετ που έκαναν καριέρα επαναλαμβάνοντας φράσεις σε σειρές του Φώσκολου, φάλτσες που σκούζουν με τα μπούτια και τις σιλικόνες έξω και κουνιστές (σόρρυ για το ρατσιστικό, αλλά άλλο να είσαι gay και άλλο να είσαι κραγμένη) που πρέπει σώνει και καλά να μας ενδιαφέρει η βαρεμένη άποψή τους και η πιο βαρεμένη ζωή τους... Και πάνω από όλους αυτούς, τηλεοπτικές περσόνες που ανέλαβαν το ρόλο του παρουσιαστή με μόνα προσόντα το μεγάλο νούμερο στο σουτιέν και το λάγνο βλέμμα...
Κι όμως, ρε παιδιά, αυτοί όλοι πουλάνε! Αυτοί αποτελούν τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα! Θα υπήρχε ο Εθνικός Σταρ και ο μίστερ Μπούτια αν δεν πούλαγε η τρέλα στην Ελλάδα; Όχι, θα τους είχαν πλακώσει στις ροπαλιές στην πρώτη τους έξοδο...
Θα πολλαπλασιάζονταν ραγδαία οι κατινιστικές εκπομπές αν δεν είχαν κοινό να τους δίνει τηλεθέαση; Όχι, θα είχαν όλες την τύχη του Ερωτοδικείου (τότε που το trash δεν ήταν ακόμα μόδα και ο τηλεθεατής έδειχνε να έχει ακόμα κριτήριο)
Θα ξέραμε τη Βέντη, τη Λάμπρου και κάθε ανεκδιήγητη αν δεν τις προμοτάρανε τα κουτσομπολίστικα; Όχι, θα έκαναν το επάγγελμα που τους αρμόζει (το ίδιο που κάνουν και τώρα, άλλωστε, αλλά το βαφτίζουν "καριέρα") Θα πάθαινε τέτοια μαλάκυνση η Έφη Θώδη, αν δεν πρόσφερε τόσα πολλά η τηλεοπτική προβολή; Όχι! Θα έμενε στα πανηγύρια της, στα οποία ήταν και αξιοπρεπέστατη...
Θα βλέπαμε κάθε λίγο και λιγάκι τον Γαλάτη να χοροπηδάει σαν τη Μικρή Λουλού στη Μύκονο; Όχι, θα παλουκωνόταν στη βίλα του και θα ησυχάζαμε...
Θα ενδιαφερόταν κανείς για τα μπούτια της Μπριζολέ; Μόνο τα σκυλιά της γειτονιάς!
Δεν θα υπήρχαν ΚΑΝ αυτοί οι τύποι, αυτές οι γραφικές προσωπικότητες που πολλαπλασιάζονται καθημερινά γύρω μας, σε ανησυχητικό ρυθμό...
Και όμως, υπάρχουν! Και όχι μόνο υπάρχουν, αλλά πουλάνε! Και πουλάνε γιατί έχουν βρει το πρόσφορο έδαφος: εμάς! Από εκείνον που κάθεται και τους παρακολουθεί με τις ώρες σε κάθε εκπομπή, μέχρι εμένα που κάθομαι και τους αφιερώνω ολόκληρες εγγραφές. Από την ξαθιά σιλικονάτη που τους παίρνει "συνεντεύξεις" για να συμπληρώνει κατινο-ένσημα, μέχρι τον Λαζόπουλο που τους κάνει την τιμή να τους σατιρίζει κιόλας... (και γι' αυτό, αν το καλοσκεφτούμε, πουλάει και ο Λαζόπουλος τόσο!)
Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για τη θεοποιήση του Τίποτα... Και αν οι θεοί μας είναι Τίποτα, τότε εμείς οι υποτελείς, τι είμαστε;
ΠΗΓΗ:
http://peslac.pblogs.gr/2008/03/h-theopoihsh-toy-tipota.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου