Πριν από μερικές ημέρες, στις 3.2.2010, στο blog “Roadartist” διαβάσαμε αυτό:
art… life…
..Και ανάμεσα σε διαγγέλματα (...), σε δυσκολίες και αδιέξοδα, υπάρχουν αρκετοί που ασχολούνται με κουτσομπολίστικα περί χωρισμών και διαζυγίων.. Μα έλεος.. Αναρωτιέμαι μερικές φορές πόσο "αλλού" ζει ο Έλληνας..
Ανάμεσα σε όλα αυτά, ευτυχώς υπάρχουν ακόμη επιλογές που χρωματίζουν την ζωή..Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ελευθερία της επιλογής των στιγμών μας και της διάθεσης του χρόνου μας, είναι στα χέρια μας..
Ας κλείσουμε την τηλεόραση, ας περπατήσουμε στις όμορφες γωνιές της Αθήνας και ας απολαύσουμε όσα ακόμη προσφέρονται στην πόλη μας (κ στην κάθε πόλη)..
Ανάμεσα σε αυτό τον πανικό, υπάρχουν και άλλες, διαφορετικές φωνές, μόνο που συχνά είναι δύσκολο να τις ακούσεις. Οι υπόλοιπες είναι πολύ πιο ισχυρές, τις ξεπερνάνε και τις περισσότερες φορές τις καλύπτουν. Χρειάζεται να ψάξεις για να τις ξεχωρίσεις ανάμεσα σε όλες τις άλλες..
Από την άλλη, το ψάξιμο σίγουρα απαιτεί θυσίες... Θέλει διάθεση για δόσιμο, κουράγιο για κουραστική έρευνα.. Θέλει αντοχές για να ξεπερνάς ότι "μικρό" εκθειάζεται, κριτήριο για να ξεχωρίζεις και δύναμη για να μπορείς να παραδεκτείς πως ορισμένες φορές ότι πίστευες ως θησαυρό, δεν ήταν παρά άνθρακες, γεμάτοι κάρβουνο και στάχτες..
Προχωρώντας αντιλαμβάνεσαι πως στην ζωή δεν αξίζει πάντα ότι λάμπει..
Ανατρέπονται πολλά από όσα θεωρούσες δεδομένα.
Αντιλαμβάνεσαι πως η ευτυχία βρίσκεται αλλού. Σε λάθος δρόμο ήσουν τόσο καιρό..
Μα οι αληθινές φωνές κάπου υπάρχουν.. Ίσως να μην συμφέρουν να ακουστούν. Το σύστημα δεν θέλει ανθρώπους με άποψη, δεν θέλει προβληματισμούς, ξεκάθαρες σκέψεις.. Δεν θέλει ανθρώπους που να αγωνιούν, να μορφώνονται, να ψάχνονται, να αντιστέκονται και να ακολουθούν έναν άλλο διαφορετικό δικό τους τρόπο ζωής..Αυτές οι φωνές αποσιωπούνται, δεν συμφέρει να εισακούονται..
Συμβαίνουν εγκληματικά πράγματα τριγύρω που προσπαθούν να οριοθετήσουν τόσο τον κόσμο μας, όσο και την ελευθερία της ψυχής μας.
Και η ζωή τρέχει γρήγορα..
Και εμείς, την ακολουθούμε λαχανιάσμενοι..
Χρειάζεται αντίσταση στον παραλογισμό που επικρατεί.., γιατί το σημαντικότερο όλων είναι η ελευθερία της ψυχής μας.. Και για αυτή κυρίως πρέπει να παλέψουμε.., αυτή να διαφυλάξουμε..
Ας κλείσουμε την τηλεόραση, και ας ανοίξουμε βιβλία.. Ας πάμε σε θέατρα, σε εκθέσεις.. Ας στραφούμε στα προβλήματα των κοντινών μας, δίνοντας, αισθάνεσαι κ εσύ δυνατότερος..
Ας επενδύσουμε στην γνώση....
Ας βολτάρουμε, ας διαφύγουμε μέσω όμορφων εσωτερικών κόσμων..
Ακόμη και μέσω του διαδικτύου, αν ξέρεις πως να το χρησιμοποιήσεις, ανοίγονται νέοι δρόμοι σε γνώση, ενδιαφέροντα, διεύρυνση πνευματικών οριζόντων..
Μέσα σε όλο αυτό το παραλογισμό, ας ψάξει ο καθένας μας διεξόδους..
Οσο μπορώ, πεισματικά θα συνεχίσω να ασχολούμαι με όλα αυτά..
ΠΗΓΗ:
http://roadartist.blogspot.com/2010/02/artlife.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου