Ακριβώς ένα χρόνο πριν, στις 20.2.2009, στο blog “Η ζωή είναι ωραία”, της “Σοφίας Κου”, διαβάσαμε αυτό:
Σαν σήμερα, πριν ένα χρόνο, πατέρα…
Έστρεψες για πάντα τη ματιά σου απ' αυτό τον κόσμο...
Κι από κείνη τη μέρα ξεκίνησε
και συνεχίζεται ακόμα εντός μου
το ζωντάνεμά σου,
η διαιώνισή σου...
Γιατί νομίζω πως κάθε απόγονος τούτο το ρόλο παίζει:
να μεταφέρει, να κατονοεί, να «θεραπεύει», να «απαγκιάζει» τον πρόγονό του...
να συνεχίσει ο, τι καλό δεν μπόρεσε ή δεν πρόλαβε εκείνος,
να διακόψει οριστικά ο,τι ανούσιο, άχρηστο, παρανοημένο...
Βοήθησέ με, μαζί με τη μαμά,
που σε υποδέχτηκε στον τόπο των προγόνων,
να σας μεταφέρω συνέχεια με εντιμότητα, με τρυφερότητα,
αξιοποιώντας σας, επεκτείνοντάς σας, ζωοποιώντας σας!
Και να σας προσφέρω, όπου σας δέχονται...
Και να σας μεταγγίζω στον γιο μου...
ΠΗΓΗ:
http://anatash.pblogs.gr/2009/02/san-shmera-prin-ena-hrono-patera.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου