Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

«Εραστές» [Από το blog “Φεγγαραγκαλιές”]


Στις 22.1.2010, στο blog “Φεγγαραγκαλιές” (κάτω από μια υπέροχη φωτογραφία δύο αγκαλιασμένων κεριών!) διαβάσαμε αυτό:


Εραστές


Γυμν σμα


Ι.

Επε:

ψηφίζω τ γαλάζιο.

γ τ κόκκινο.


Κι γώ.


Τ σμα σου ραο

Τ σμα σου πέραντο.

Χάθηκα στ πέραντο.


Διαστολ τς νύχτας.

Διαστολ το σώματος.

Συστολ τς ψυχς.


σο πομακρύνεσαι

Σ πλησιάζω.


να στρο

καψε τ σπίτι μου.


Ο νύχτες μ στενεύουν

στν πουσία σου.

Σ ναπνέω.


γλσσα μου στ στόμα σου

γλσσα σου στ στόμα μου-

σκοτειν δάσος.

Ο ξυλοκόποι χάθηκαν

κα τ πουλιά.


που βρίσκεσαι

πάρχω.


Τ χείλη μου

περιτρέχουν τ᾿ φτί σου.


Τόσο μικρ κα τρυφερ

πς χωράει

λη τ μουσική;


δονή-

πέρα π᾿ τ γέννηση,

πέρα π᾿ τ θάνατο.

Τελικ κι αώνιο

παρόν.


γγίζω τ δάχτυλα

τν ποδιν σου.

Τί ναρίθμητος κόσμος.


Μέσα σε λίγες νύχτες

πς πλάθεται κα καταρρέει

λος κόσμος;


γλσσα γγίζει

βαθύτερα π᾿ τ δάχτυλα.

νώνεται.


Τώρα

μ τ δική σου ναπνο

ρυθμίζεται τ βμα μου

κι σφυγμός μου.


Δυ μνες πο δ σμίξαμε.

νας αἰῶνας

κι ννι δευτερόλεπτα.


Τί ν τ κάνω τ᾿ στρα

φο λείπεις;


Μ τ κόκκινο το αματος

εμαι.

Εμαι γι σένα.


Γιάννης Ρίτσος

θήνα 24.9.80


ΠΗΓΗ:

http://metofeggariagalia.blogspot.com/2010/01/blog-post_22.html


Δεν υπάρχουν σχόλια: