Πριν από μία εβδομάδα, παραμονή εκλογών,
5.5.2012, στο blog “ANemos” διαβάσαμε αυτό:
Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγάει...
Τούτες τις μέρες και τις ώρες αισθάνομαι απίστευτα τυχερός που μου έλαχε
να ζήσω αυτή την εποχή που ο τροχός της ιστορίας ξεκολλάει από χρόνια
αδράνειας...
Αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, αυτά που ζούμε, ελάχιστες γενιές ανθρώπων
είχαν την τύχη να ζήσουν στον σύντομο κύκλο του βίου τους.
Είναι οι στιγμές που ο άνθρωπος συνομιλεί με την ιστορία. Πρόσωπο με
πρόσωπο. Τον διαμορφώνει και την διαμορφώνει. Αλλάζει αλλάζοντάς την.
Αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα...
Δεν έχω να πω πολλά. Ο δρόμος που ακολουθώ γνωστός. Δεν τον έκρυψα. Δεν
ήταν εύκολος...
Πολλές φορές έπεσα, πολλές γονάτισα, πολλές είπα να σταματήσω και καθίσω
σε μια άκρη...
Βαρέθηκα και κουράστηκα πολλές φορές με την ιδέα ότι τίποτα δεν αλλάζει
και πως όλα είναι μάταια.
Οχι, λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες, δεν έχω να πω τίποτα παραπάνω.
Κρατώ την ανάσα μου μαζί με χιλιάδες άλλους συνταξιδιώτες...
Νομίζω πως το ίδιο κάνουν και οι λαοί της Ευρώπης που έχουν στρέψει το
βλέμμα επάνω μας...
Νομίζω πω και η ίδια η Ιστορία κρατάει την ανάσα της!
Ο άνεμος έχει γυρίσει! Μπορούμε να ξεκινήσουμε!
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου