Πριν από μία εβδομάδα, στις 14.5.2012, στο blog “ANemos” διαβάσαμε αυτό:
Αφήνοντας στην
άκρη το blog…
...δεν σημαίνει ότι όλο αυτόν τον καιρό έχω αφήσει στην άκρη το blogging
και τη συμμετοχή στο διαδίκτυο.
Ισα-ίσα, έχω ρίξει όλο μου το βάρος στο twitter. Εκεί που η επικοινωνία
και η ενημέρωση ανασαίνουν.
Τα πράγματα άλλωστε τρέχουν με τέτοιους ρυθμούς που δεν επιτρέπουν
στατικές αναλύσεις. Τώρα τα πάντα βράζουν. Από τις πολιτικές εξελίξεις μέχρι
την προσωπική μας ζωή.
Ελάχιστα πράγματα μπορούν να ομαδοποιηθούν και να μπουν σε μια κόλλα
χαρτί ή να κλειστούν σε ένα post.
Ζούμε Πόλεμο!
Κι αυτό σημαίνει ότι πολεμάμε με όποιο μέσο βρίσκει ο καθένας
πρόσφορο.
Το παλιό συγκρούεται με το καινούργιο μέχρι τελικής πτώσης. Η ψυχραιμία
αυτές τις ώρες μπορεί να σημαίνει και αδράνεια. Θεατής στην κερκίδα δεν υπήρξα
ποτέ... Και ούτε πρόκειται και γίνω. Ειδικά αυτές τις εποχές των μεγάλων
συγκρούσεων...
Περίμενα χρόνια αυτή την Εποχή!
Φοβόμουν ότι δεν θα προλάβω να την ζήσω.
Κι όμως έχω την τύχη να την ζω...
Θα με βρίσκεται στους δρόμους και στις μάχες.
Το ποια όχθη έχω επιλέξει την ξέρετε...
Είμαι εκεί λοιπόν. Είμαι ΕΔΩ!
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου