«Ανεμολόγιο» [Από το blog “Ελληνίδα”]

Πριν από πέντε ημέρες, στις 19.5.2012, στο blog “Ελληνίδα”, διαβάσαμε αυτό:

Ανεμολόγιο.

Να θυμάμαι
να γράφω γιά ν' αλλάξω τον εαυτό μου
κι' ίσως τα καταφέρω να γίνω καλύτερος άνθρωπος
μ' ανεμοδείκτη την ομορφιά
να γράφω γιά ν' αλλάξω τον κόσμο
έστω κι' έναν
δεν είναι λίγο
να γράφω απλά γιατί ο κόσμος είναι ήδη πολύπλοκος
μινιμαλιστικά ενάντια στον πλουραλισμό που μας κατακλύζει
στον υπερκαταναλωτισμό που τις ζωές μας καταβρόχθισε
να βουτάω στην γαλήνη των ημερών
κι' όχι στην ασχήμια των ανθρώπινων έργων
να μην είμαι απόλυτη
να μην γράφω γιά να πείσω ή να κερδίσω κάποιον
απλά ν' αφήνω μιά σπίθα
σαν την γαλάζια λάμψη της λιβελούλας
που σε ξαφνιάζει στην αρχή
αλλά πράγματι υπάρχει
έτσι κι' αλλιώς δεν υπάρχει τίποτα
μόνο οι άνθρωποι κι'η ερημιά τους.
Τίποτα δεν είναι πιό αληθινό από το τίποτα.
Πόσο ανώφελο είναι να γράφεις όταν μπορείς να ζήσεις.
Γράφω μηνύματα και τ' αφήνω στον άνεμο.

Γράφουμε όπως παλιά αδελφέ μου
τι κρίμα να μην είσαι εδώ να μας διαβάσεις
ή μήπως είσαι;

ΠΗΓΗ:

http://ths-ellinidas.blogspot.com/2012/05/blog-post_19.html