Στην αρχή, περίπου, της προεκλογικής
περιόδου, και συγκεκριμένα στις 11.4.2012, στο blog “Vassper”, διαβάσαμε αυτό:
Το τέλος του δικομματσμού ή ένας νέος
κύκλος του;
Οι πολυπόθητες
εκλογές πλησιάζουν!
Σε έναν
περίπου μήνα απο σήμερα, οι Ελληνες θα κληθούν να αποφασίσουν για τους
κυβερνήτες τους, στις πιό κρίσιμες εκλογές απο την μεταπολίτευση. Στίς εκλογές,
που ίσως ολοκληρώσουν τον κύκλο της μεταπολίτευσης και σηματοδοτήσουν έναν νέο
κύκλο της πολιτικής ζωής της χώρας.
Οι μέχρι τώρα
δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Ελληνες έχουν αποφασίσει να γυρίσουν αυτή την
σελίδα στην ιστορία και να αφήσουν πίσω τον δικομματισμό που μόνο κακά έφερε
στην χώρα. Να ψηφίσουν νέα κόμματα ή κόμματα που δεν κυβέρνησαν και να εκλέξουν
ανθρώπους που δεν συσχετίσθηκαν με το κακό παρελθόν.
Θα το κάνουν
όμως ;
Μιά και μόνο
ματιά στην ιστορία αυτού του τόπου, θα αφήσει πολλά ερωτηματικά. Διότι ο
δικομματισμός στην σύγχρονη Ελλάδα είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που
επαναλλαμβάνεται σε κύκλους των 30-40 ετών και πάντα με καταστροφικά αποτελέσματα.
Η αντιπαράθεση
των "κυβερνητικών" (Μαυροκορδάτος, Μιαούλης κλπ) και
"αντικυβερνητικών" (Κολοκοτρώνης) λίγο μετά την απελευθέρωση, οδήγησε
στους εμφυλίους πολέμους του 1823-25 και την 1η πτώχευση, που παραλίγο να
κοστίσουν την ύπαρξη αυτού του κράτους. Παράλληλα, έδωσε την δυνατότητα στις
Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής να επιβάλλουν ξενόφερτη βασιλεία (Οθωνας) ώς λύση
για την διατήρηση του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους.
Ο
δικομματισμός μεταξύ των κομμάτων του Τρικούπη και του Δελληγιάννη οδήγησε στην
πτώχευση του 1893 και την επιτήρηση για περισσότερα απο 15 χρόνια απο το ΔΝΤ
της εποχής που ισχυροποίησε την Βρετανική επικυριαρχία στην Ελλάδα.
Λίγα χρόνια
μετά, ο δικομματισμός μεταξύ Βενιζελικών και Βασιλικών οδήγησε στον εθνικό
διχασμό και την μικρασιατική καταστροφή του 1922 και στην συνέχεια, στην
πτώχευση του 1932. Οι Εγγλέζοι παρέμεναν εδώ και επέβαλλαν τις επιλογές τους
(1ος παγκόσμιος πόλεμος, εκστρατεία της Καλίπολης κλπ).
Ο εμφύλιος
1945-49 ξεπέρασε τα στοιχεία του πολιτικού δικομματισμού (εκλογές, ρουσφέτια
κλπ) και οδήγησε τους δύο αντίπαλους πόλους σε ένοπλη σύγκρουση με καταστροφικά
αποτελέσματα. Ομως, η πιό αρνητική συμβολή του ήταν ότι έβαλε τις βάσεις για
τους δικομματισμούς που ακολούθησαν (Λαϊκό κόμμα-κόμμα Φιλελευθέρων και στην
συνέχεα Ενωση Κέντρου-ΕΡΕ) που οδήγησαν στην βία και νοθεία του 1961 και στην
δικτατορία του 1967 αλλά κυρίως απομόνωσαν την χώρα, την εποχή που η υπόλοιπη
Ευρώπη αναπτυσσόταν και διαμόρφωνε το κοινωνικό κράτος των επόμενων δεκαετιών.
Ο
δικομματισμός του ΠΑΣΟΚ με την ΝΔ, που όλοι ζήσαμε, οδήγησε στην τελευταία
πτώχευση της χώρας και ξανά σε επιτήρηση απο ξένους, ενώ στέρησε απο την Ελλάδα
την δυνατότητα δημιουργίας σύγχρονου κράτους πρόνοιας και ανταγωνιστικής
οικονομίας, χάνοντας ακόμα μία ευκαιρία οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
Δυστυχώς, η
πολιτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδος είναι γεμάτη απο πολιτικούς κύκλους
αντιπαράθεσης προσωποπαγών κομμάτων, οι οποίοι έκλειναν πάντα με μιά καταστροφή
που οδηγούσε τους πολίτες στην δυστυχία και τίς εκάστοτε Μεγάλες Δυνάμεις σε
επιβολή επιτήρησης και επικυριαρχίας στη χώρα. Και τα κόμματα-πρόσωπα είχαν
πάντα ονοματεπώνυμο.
Και εδώ ξεκινά
το πρόβλημα, διότι για να λειτουργήσει ό δικομματισμός υπάρχει μία βασική
προϋπόθεση. Η στήριξη του απο τους πολίτες. Η οποία στην Ελλάδα ήταν πάντα
απλόχερη, απόλυτη και με πάθος. Και ενώ πάντα, ο δικομματισμός ξεκινούσε με μιά
"υγιή" ιδεολογική αντίθεση, συνήθως κατέληξε σε πελατειακές σχέσεις,
ρουσφέτια και διαφθορά. Τα οποία ευνοούσαν κάποιους (μερικούς, πάρα πολύ), όμως
δεν άφηναν την χώρα να προχωρήσει και να αναπτυχθεί και διαιώνιζαν τον κύκλο
της δυσπιστίας των πολιτών στους κυβερνήτες του.
Το μεγαλύτερο
όμως πρόβλημα είναι ότι οι Ελληνες σχεδόν πάντα έδειχναν αδυναμία να δώσουν
τέλος, με πολιτικούς όρους (μέσω εκλογών), στους κύκλους αυτούς του
δικομματισμού, παρ' όλα τα δεινά που τους είχαν επιφέρει και σχεδόν πάντα οι
κύκλοι αυτοί τελείωναν απο εξωγενείς παραγοντες είτε μέσω της επιβολής
δικτατορίας είτε εξ' αιτίας κάποιου σημαντικού ιστορικού γεγονότος (παγκόσμιοι
πόλεμοι).
Γιατί τέτοια
αδυναμία οι Ελληνες; Οι τόσο ευέλικτοι και προσαρμοστικοί Ελληνες, αδυνατούν να
αλλάξουν κάτι που τους καταστρέφει; Μέχρι στιγμής, μάλλον ναί. Και όποιος
νομίζει ότι εξαπατώνται από τους πολιτικούς κάνει λάθος, διότι οι Ελληνες
είμαστε ένας έξυπνος λαός που κουβαλά σοφία αιώνων. Απλά, βολευόμαστε στο
προσωπικό μας συμφέρον και δείχνουμε απροθυμία να ονειρευτούμε μαζί. Ο κάθε
ένας ονειρεύεται μόνος του.
Για να δούμε,
πώς θα λειτουργήσουμε αυτή την φορά; Θα υπερβούμε το κακό παρελθόν μας και θα
εμπιστευτούμε το κοινό μας μέλλον ή ο κάθε ένας θα ξανασκεφθεί το μικροσυμφέρον
του και θα κάνει την κολωτούμπα;
γιατί
φοβάμαι τις κωλοτούμπες, ειδικά όταν προέρχονται από έναν ολόκληρο λαό.
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου